اندر بیان اشتباهات من

چه حس بدی وقتی اشتباه می کنی و هیچ کس هم نیست تا کمک کنه یه جوری اشتباهتو رفع و رجوع کنی تازه نزدیکترین آدم بهت بیشتر هم گندشو در میاره! خلاصه اینکه کاش میشد صبرو تحملم بیشتر شه تا از این اشتباه ها نکنم. شدیداٌ اعتقاد دارم آدما تو زندگی چوب اشتباه های خودشونو می خورن تو هر موردی از کوچیک تا بزرگ البته اگه هیچ اعتقادی به شانس نداشته باشیم که من تقریباٌ ندارم! بدتر از اون اشتباه اینه که تا چند روز هم نمی تونی فکرای مرتبط با اون اشتباه و از سرت بریزی بیرون و مثل دور تسلسل همرو به هم ربط می دی و نمی تونی تمومش کنی یا فکر کنی بابا دیگه تموم شد هر گندی که زدی مثل آب ریختست دیگه نمی تونی جمعش کنی بهتر دیگه بهش فکر نکنی! تا حالا شنیدید که میگن ثروت پشت ثروت میره؟! فکر می کنم در مورد ناکامی هم این صدق می کنه یعنی ناکامی هم پشت ناکامی میره البته یعنی شما پشت هم اشتباه می کنی آخه زیادن آدمایی مثل من که از اشتباهاشون درس نمی گیرن البته من خیلی وقت ها سعیمو می کنم منتها موفقیت با من قهر کرده اخیراٌ و به این خاطر موفق نمیشم!